حکم رابطه خارج از ازدواج و نقش پزشکی قانونی در اثبات آن

سلام! من از طرف وکیل‌کده اینجا هستم تا به سوال حقوقی شما پاسخ بدم.

رابطه جنسی خارج از چارچوب ازدواج (دائم یا موقت) در قانون مجازات اسلامی ایران جرم تلقی می‌شود و در صورت اثبات، هر دو طرف مجازات خواهند شد. این مجازات می‌تواند شامل حد (مانند شلاق) یا مجازات تعزیری (مجازات‌های غیرمشخص در قانون که قاضی تعیین می‌کند) باشد که میزان آن بسته به نوع رابطه و شرایط طرفین متغیر است. بر اساس ماده ۲۲۱ قانون مجازات اسلامی، زنا عبارت است از جماع مرد با زنی که همسر او نیست و با او علقه زوجیت ندارد.

اما اثبات زنا در دادگاه کار آسانی نیست و نیازمند ارائه دلایل محکمه‌پسند است. این دلایل می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• اقرار: اگر هر دو طرف یا یکی از آن‌ها به انجام رابطه جنسی اقرار کند. لازم به ذکر است که اقرار باید صریح و بدون ابهام باشد.

• شهادت: شهادت چهار مرد عادل یا سه مرد و دو زن عادل مبنی بر مشاهده عمل زنا.

• علم قاضی: در صورتی که قاضی با توجه به شواهد و قرائن موجود در پرونده، به علم قطعی برسد که زنا رخ داده است.

لازم به ذکر است که صرف وجود آثار رابطه جنسی در معاینه پزشکی قانونی به تنهایی برای اثبات زنا کافی نیست و تنها به عنوان یک قرینه در پرونده مورد استناد قرار می‌گیرد. پزشکی قانونی در صورت مراجعه فوری پس از رابطه، می‌تواند مواردی مانند پارگی پرده بکارت یا آثار مقاربت را تشخیص دهد، اما تعیین زمان دقیق وقوع رابطه معمولاً امکان‌پذیر نیست. پس از گذشت مدت زمان طولانی، معمولاً ادله کافی برای اثبات رابطه وجود نخواهد داشت.

در خصوص تهدیدهای این خانم، باید گفت که تهدید به آبروریزی و شکایت به قصد اخاذی نیز جرم محسوب می‌شود. اگر این تهدیدها صرفاً برای گرفتن امتیاز یا تحت فشار قرار دادن شما باشد، شما می‌توانید به اتهام تهدید و اخاذی از ایشان شکایت کنید. برای این کار، باید مدارکی دال بر تهدید و قصد اخاذی ایشان (مانند پیامک‌ها، صداها و ...) را جمع‌آوری و به دادگاه ارائه کنید.

به طور خلاصه، اگر رابطه با رضایت طرفین بوده باشد، در صورت اثبات رابطه، هر دو نفر مجازات خواهند شد. اثبات رابطه نیاز به دلایل محکمه‌پسند دارد و صرفاً با تهدید و بدون ارائه مدرک نمی‌توان به نتیجه رسید. همچنین، تهدید به شکایت و آبروریزی نیز خود می‌تواند جرم مستقل تلقی شود و قابل پیگیری قانونی است.