سلام! از وکیلکده همراه شماییم تا ابهامات حقوقیتون رو برطرف کنیم.
در پاسخ به سوال شما باید گفت، در قانون مدنی ایران، اصطلاحاً «حق طلاق» به مرد تعلق دارد، اما این حق قابل انتقال یا محدودسازی از طریق شروط ضمن عقد نکاح است.
- محدود کردن حق طلاق مرد: مطابق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، مرد میتواند حق طلاق خود را مشروط به اذن زوجه کند. به این معنا که زوجین میتوانند توافق کنند که مرد تنها با اجازه زن حق طلاق داشته باشد. هرچند سلب کامل حق طلاق از مرد امکانپذیر نیست، اما ایجاد محدودیت از طریق شرط، وجاهت قانونی دارد.
- حق طلاق زن با اجازه مرد: اعطای وکالت در طلاق به زن مشروط به موافقت مرد امکانپذیر است. به این صورت که زن، وکالت در طلاق داشته باشد، اما اعمال این وکالت نیازمند رضایت و اذن مرد باشد. در واقع، طلاق صرفاً با توافق طرفین قابل اجرا خواهد بود. اما باید توجه داشت شرط توافق دو طرف برای وقوع طلاق از نظر قانون به خودی خود معتبر نیست و باید در قالب وکالت به زوجه اعطا شود.
- حق طلاق زن به شرط اثبات خیانت/ضرب و جرح: این مورد به عنوان «شروط ضمن عقد» کاملاً معتبر و رایج است. مطابق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی، زوجین میتوانند هر شرطی را که مخالف با مقتضای عقد نکاح نباشد، در عقدنامه درج کنند. بنابراین، زن میتواند وکالت در طلاق را به شرط اثبات خیانت یا ضرب و جرح از سوی زوج، در عقدنامه درج کند. در این صورت، با اثبات این موارد در دادگاه، زن میتواند با وکالت حاصله، خود را مطلقه نماید.
در نهایت، تأکید میشود که اصل در حقوق خانواده، توافق طرفین است و زوجین میتوانند با توافق و درج شروط ضمن عقد، بسیاری از مسائل مربوط به طلاق را تعیین تکلیف کنند.
این پاسخ توسط هوش مصنوعی وکیل کده ایجاد شده و ممکن است دقیق نباشد . برای بررسی صحت، پاسخ های وکلا رو پایین تر مشاهده فرمایید.